รักมิร้างรา

สวัสดีจ้า ฝากเรื่องใหม่ด้วยจ้า อีบุ๊คนะคะ เรื่อง รักมิร้างรา 

        ฟากฟ้า หญิงสาวที่ถูกคนรักหักหลังไปแต่งงานกับพี่สาว ความบอบซ้ำทั้งทางกายและทางใจ ทำให้เธอตัดสินใจหอบลูกในท้องหนีหายไปอย่างคนสิ้นหวังทุกอย่างในชีวิต

     

       ทว่าผ่านไปห้าปี หล่อนก็ต้องกลับมาเผชิญหน้ากับพวกเขาอีกครั้ง เพียงแค่พินัยกรรมจากหญิงชราที่ลาโลกไปแล้ว แต่ก็ยังมิวายทำร้ายให้หล่อนต้องเจ็บซ้ำน้ำใจไม่จบสิ้น

        "ขอบคุณนะฟ้า ที่กลับมา" เสียงทุ้มเอ่ยบอก

        "ฉันไม่ได้อยากจะมา เป็นเพราะพวกคุณที่ตามไปรังควานชีวิตของฉัน ฉันเลยต้องมาทำให้เรื่องวุ่นวายบ้าบอนี่ให้จบไปซะ" หญิงสาวเชิดหน้าขึ้นอย่างคนถือดี ไม่แม้จะมองอีกฝ่ายด้วยซ้ำ

 

        "พี่ขอโทษ..."

       "ฉันไม่เคยมีพี่" หล่อนสวนกลับทั้งที่เขายังพูดไม่จบ เพราะไม่อยากจะได้ยินคำแก้ตัวอะไรทั้งนั้น เขาทำร้ายหล่อนมาตลอดห้าปีเต็ม ห้าปีที่หล่อนไม่เคยจะได้กลับเต็มตาเลยสักคืน พอหล่อนจะดีขึ้นพวกเขาก็กลับเข้ามาในชีวิต ถ้าไม่มีลูก หล่อนคงจะเป็นบ้าไปแล้ว ลูกคือกำลังใจที่ทำให้หล่อนก้าวผ่ไม่แม้จะมองอีกฝ่ายด้วยซ้"ผมผิดเอง...ผมขอโทษ" ชายหนุ่มถอนหายใจ ด้วยรู้ว่าตัวเองทำผิดอย่างมหันต์ การได้รับการอภัยจากเธอคงเป็นเรื่องที่ยากยิ่งกว่าเข็นครกขึ้นภูเขาเสียอีก

 

       "ขอโทษเรื่องอะไร เรื่องที่คุณทิ้งฉันไปแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นเหรอ" ฟากฟ้าแค่นเสียงหัวเราะ มันไม่สายไปเหรอที่จะมาขอโทษในตอนนี้ ถ้าเขายังตัดใจจากผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ แล้วเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเธอทำไมให้มันเกิดเรื่องบ้าบอขึ้น เธออยากจะตะโกนถามเขาเหลือเกิน

       "ขอโทษทุกอย่าง ฟ้าไม่ต้องให้อภัยพี่ก็ได้ ขอแค่พี่ได้ทำหน้าพ่อให้ลูกก็พอแล้ว" เขาอยากจะขอมากไป

      "ไม่จำเป็น คุณก็แค่คนที่ผลิตน้ำเชื้อให้ลูกได้เกิดมาแค่นั้น เอาเวลาไปเป็นพ่อให้ลูกตัวเองเถอะ" เธอไม่มีความจำเป็นต้องปิดบังเขาเรื่องลูก แต่เธอมีสิทธิ์ที่จะไม่ให้เขาได้เจอลูก มีสิทธิ์ที่จะไม่ให้เขาเป็นพ่อหรือขอทำหน้าที่พ่อ ช่างหน้าด้านเหลือเกินที่มาขอแบบนี้ 

      "ฟากฟ้า" วรกรเสียงเครียด เธอเปลี่ยนไปมาก ความสดใสน่ารักหายไปหมด แต่เขาก็เข้าใจได้ ทั้งหมดเป็นฝีมือเขาล้วนๆ ที่ทำให้หญิงสาวที่ร่าเริงสดใส กลายมาเป็นคนเย็นชา มันอาจจะเป็นแค่กำแพงที่เธอขึ้นมาก็ได้ เพราะเขายังเห็นดวงตาคู่สวยที่สั่นไหวในบ้างครั้ง บางทีเขาอาจจะสามารถทำให้เธอกลับมาสดใสเหมือนเดิมได้